University College London psikiyatristlerinden Dr.Nadia Micali ‘ nin çalışmalarında; çocukların 8 yaşından
itibaren , fiziksel görünümlerinin şekli ve kilosu ile ilgili hoşnutsuzluk geliştirdiklerini ve bu çocukların ileride
(15-19 yaş) yeme bozukluğu (anoreksi, bulumi) yaşama olasılıklarının arttığını göstermektedir. Aynı
çalışmacının H.Bould ve arkadaşları ile birlikte yaptığı çalışmada, yeme bozukluğu olan anne-babaların
çocuklarında da yeme bozukluğu olasılığını göstermiştir.
Psikiyatrist Doç.Dr.Armağan Samancı konu ile ilgili olarak “ Çocukların aileleri tarafından kiloları ile ilgili
eleştirilmeleri ve çocuklara zayıf ve ince olması için aileleri tarafından zorlayıcı tarzda müdahele edilmesi,
yeme bozukluğunun ana temel taşlarından birisidir. Çocukların erişkinler gibi , zayıflık ve inceliğin güzellik
olduğunu şişmanlığın ise çirkinlikle eş olduğunu düşünmesi, onları yeme bozukluğuna itebilir. Yeme
bozuklukları zaten kilo, estetik ve güzelliğin ön plana çıkarıldığı topluluklarda daha fazla görülmektedir. ”
Kaynak: BJPsych-2015
|