Şizofreni psikiyatrinin zor hastalıklarından birisidir. Bu hastalığa tutulan bireyde oluşan duygu, düşünce,
davranım ve algı bozuklukları kişinin yaşamını bozar. Zor bir rahatsızlık olmasına rağmen tedavisi
mümkündür. Halk arasında bilinenin aksine iyi bir tedavi ile hastaların % 20 ye yakını, günlük yaşamını kendi
başına sürdürecek ve hatta çalışma yaşamına dönebilecek düzeyde tedavi edilebilir.
Günümüzdeki psikiyatri hizmetlerinin eksikliği, aslında önemli ölçüde hatta tama yakın tedavi olabilecek
hastaların bu şansı kaybetmesine neden olmaktadır. Çünkü şizofreni hastaları psikiyatrinin daha kolay tedavi
olan diğer hastalarına göre öncelikli olmaları gerekirken, daha geriye atılabilmektedirler. Terapi ve ruhsal
destek anlamında da şizofreni gibi daha zorlanan bir grupla çalışmak yerine , depresyon, anksiyete , ilişkiler
gibi daha göreceli olarak kolay gruplara sunulan hizmetlere yönelme söz konusudur. Bu durum şizofreni
hastalarını daha da mağdur etmektedir.
Şizofrenide ülkemizde atlanılan en hassas nokta, şizofreni hastalığı başlamadan erken dönemde bunun
tanısının konulup tedaviye başlanmasıdır. Çünkü şizofreni başlamadan birkaç yıl önce ipucu şikayetlerini
hissettirmeye başlar. İşte bu ipucu şikayetler dikkatli takip edilip fark edilebilir ise , şizofrenik bozukluk tam
şekli ile ortaya çıkmadan çok daha iyi ve kolay tedavi edilebilir.
Şizofreni başlamadan , şizofreni erken belirtilerini önce aileleri fark etmektedirler. Dikkatli bir aile teşhisin ne
olduğunu bilmese bile kendi yakınının değişimlerini fark edebilmektedir. İyi bir izlenimle yavaş olsa bile
gittikçe artan şizofreni ön belirtileri, ailenin bu konuya hakim iyi bir psikiyatrist doktordan bilgi almasını
gerektirir.
Bu erken dönemde doktorun şizofreniyi fark etmesi hayat kurtarıcıdır. Şizofreni erken belirtilerini
doğru değerlendiremeyen doktorun da zararı vardır. Çünkü bu sefer de gereksiz şekilde bireyin tanısı dolayısı
ile kendini kötü hissetmesine yada gereksiz yere ilaç kullanmasına yol açabilir.
ŞİZOFRENİDE ERKEN TEŞHİS
1- Ailesinde akıl hastalığı olanlar (psikiyatrik rahatsızlık değil) özellikle dikkatli olmalıdırlar
2- 15-35 yaş arası içinde, özellikle ergenlik ve 20’li yaşlar risk dönemleridir
3- Şizofreni uyarı belirtileri 1 yıl ve öncesi başlar
4- Depresyon, isteksizlik , kaygı ve halsizlik gibi belirgin olmayan şikayetler oluşturur
5- İçe kapanma, sorumluluklarını yapmama ve sıkılma etraftan tembellik diye yanlış algılanabilir
6- Dalgınlaşmaya, dikkatlerini toplayamamaya ve beraberce konuşurken kopmaya başlarlar
7- Daha önce canlı ve zengin olan düşünce ve konuşmaları sönükleşir
8- Sözlerden çabuk etkilenen, alıngan ve şüpheci olurlar.
9- Empati yapmayan , kırıcı ve sert olmaya başlarlar
10- Algıları değişip , garip davranım ve tutum içine girerler
11- Etrafa ve kendilerine yabancılaşırlar
|