Özverinin çok fazla gerektiği ve eğitimin diğer mesleklere göre daha ağır ve yarışmacı olduğu tıp mesleği ve doktorluk, çalışma koşullarının zorlaşmaya başlamasıyla, doktorlar üzerinde daha çok baskı oluşturmaya başladı.
Özellikle geleceğin doktorlarının yetiştiği tıp fakültelerindeki öğrenciler, hem yaşlarının getirdiği ruhsal donanım eksikliği hem de okulun zor eğitimi nedeniyle, daha çok psikiyatrik şikâyetler ve rahatsızlıklar geliştirebilmekteler. Özellikle artmış kaygı ve tükenme psikiyatrik sorunların oluşmasına neden olmaktadır.
Yapılan bir çalışmaya göre, tıp fakültesine giren öğrencilerin yarısı daha önce var olan sıkıntılarını saklamaktadırlar (The GMC,2013). Tıp eğitimin geleneksel yapısı nedeniyle öğrenciler, sıkıntılarını ortaya koyarlarsa, dışlanacaklarını ve damgalanacaklarını düşünerek sıkıntılarını saklamaktadırlar. Bu da tıp fakültesi öğrencilerinin sorunları ile beraber yalnızlığa itilmelerine ve başarısızlıklar gelmeye başladığında daha da çöküşe gitmelerine neden olmaktadır.
Zaten bir tıp fakültesi öğrencisinin eğitiminde ciddi başarısızlıklar ve uzamalar varsa mutlaka psikiyatrik bir problemin varlığı da sorgulanmalıdır. Ancak, mahrem, kişiye özel ve damgalanmadıkları bir destek sistemi olmadıkça bu öğrenciler psikiyatrik problemlerini de kendi içlerinde başarılı bir şekilde saklayıp, yardım almadan onunla yaşamaya çalışacaklardır.
Psikiyatrik sorun yaşayanların bir kısmı geç ya da hiç psikiyatrik destek alamadıkları için eğitimleri aksayacak ya da okuldan ayrılmak zorunda kalacaklar. Aynı şekilde eğitimini tamamlayıp doktor olan bireylerde, psikiyatrik sıkıntılar ve rahatsızlıklar diğer mesleklere göre daha fazladır.
Bazı çalışmalar doktorların % 20’ye yakınında depresif şikâyetler olduğunu ortaya koymaktadır. Toplumda 3 kat daha fazla ruhsal şikâyetlerin doktorlarda olduğunu gösteren çalışmalarda bulunmaktadır. Doktorlar, bu sıkıntıları için profesyonel bir yardım almak yerine, % 70’i aile ve dostları ile çözmeye çalışmaktadırlar.
Ülkemiz de gittikçe zorlaşan iş koşulları, mesleki tatminsizlikler, doktorların gittikçe daha fazla şikâyet edilmeleri ve hastalar tarafından kötü muamele doktorların psikiyatrik şikâyetler geliştirmelerini ve duygusal tükenmelerini arttırmaktadır.
Hem doktorların psikiyatrik sorunlarını saklamaları hem de gizliliğe önem veren bir profesyonel destek sisteminin olmaması, bir grup psikiyatrik rahatsızlığı olan doktoru zor duruma sokabilmektedir.
Zor koşullar, uzun çalışma saatleri, sınavlar, sürekli eğitim, gece nöbetleri doktorların evliliklerini ve aile yaşamlarını da olumsuz etkilemekte ve dolayısı ile üzerlerindeki ruhsal sorunlar kümesini daha da arttırmaktadır.
|