Evlilik iki bireyin karşılıklı uyumu ve birbirine saygı göstermesi ile sağlıklı yaşanabilen bir yapıdır. Bireylerin evli olması birinin diğeri üzerinde sonsuz ve sınırsız hak iddia etmesi demek değildir. Yani evlilik hayatın her aşamasında karşılıklı anlaşma ve uyuşmayı gerektirir. Ancak bu anlaşma olmazsa, birinin istediği olur anlamına da gelmemektedir. Genelde anlaşılamayan ve çözülemeyen konular ortada kalmaktadır.
Evliliğin önemli parçalarından birisi olan cinsellik de, evlilikte iki tarafında kabulü ile olması istenen bir eylemdir. Kadınların neredeyse % 10’u kendi istememelerine rağmen eşlerinin zoruyla olan cinselliği, tecavüz olarak değerlendirmemektedir. Halen kadınlarda cinselliği bir görev olarak kabul etme düşüncesi de yaygındır. Bir eş daha önce defalarca cinsel beraberlik yaşadığı eşiyle, onun istememesine rağmen beraber olma hakkı varmış gibi düşünüyorsa bu yanlıştır.
Sevgililer içinde durum bunu benzemektedir, genç kızların neredeyse % 20’ si daha önce cinsellik yaşadıkları sevgilileri tarafından cinselliğe zorlanmakta ve yaklaşık % 10’ da hayır demelerine rağmen yine de cinsellik yaşamak konumunda kalmaktadırlar.
Önemli olarak dikkati çeken bir konuda tecavüzlerin neredeyse yarısının mevcut beraberlikleri olan kişiden ya da eski birlikteliklerinden kaynaklanmasıdır. Aslında kadınların % 90’ı tanıdıkları bir kişi tarafından tecavüze uğramaktadır.
Bireyler evli bile olsalar cinsellik gibi, bireyin özgür iradesiyle kontrol ettiği bir durumu, ancak karşılarındakinin onamı ile yaşayabilirler. Daha önce bir kadının bir erkekle defalarca cinsellik yaşaması her defasında yeniden yaşamak isteyeceği anlamına kesinlikle gelmemektedir. Ya da bir kadının bir erkekle onun evine gitmesi ve bir ön sevişme yaşaması onun artık cinselliği reddedemeyeceği anlamına gelmemektedir. Bireyler cinselliğe ancak istedikleri kadar onay verip, istemedikleri noktada durabilirler.
|